Murama

Czy chcesz odkryć Ściany Rybackie w Montreuil (*), poznać przeszłość i obecną pamięć tego wyjątkowego miejsca dziedzictwa kulturowego, mało znanego w Sekwanie Saint Denis?

Aplikacja Murama oferuje podróż po wystawach fotograficznych w rzeczywistości rozszerzonej zaprojektowanych przez Lolitę Bourdet, będących efektem jej zanurzenia na cztery lata na pokładzie jej Caravana Obscura, przyczepy kempingowej przekształconej w gigantyczną kamerę filmową wyposażoną w laboratorium rozwojowe.

Wystawy te skupiają portrety powstałe w wyniku spotkań artystki oraz archiwa i wpisy, które zgromadziła, aby uwidocznić wielość społeczności tworzących tożsamość miejsca. Projekt, któremu w tej przygodzie towarzyszy stowarzyszenie Les Cousines, jest zwycięzcą nagrody AMI Mondes Nouveaux.

Odkryj różnorodne treści multimedialne, które artysta rozesłał do 10 miejsc w Murs à Pêches, z których każdy jest oznaczony przy wejściu niebieską płytą ceramiczną, którą należy zeskanować za pomocą aplikacji Murama.

Aplikacja oferuje wówczas dwie opcje wizyty:

1/ Na miejscu w trybie immersyjnym: Zeskanuj rysunek znajdujący się na niebieskiej płycie ceramicznej znajdującej się przy wejściu do przestrzeni wystawienniczej. Po rozpoznaniu rysunku rozpoczyna się doświadczenie: odtwarzana jest ścieżka dźwiękowa, a w przestrzeni aparatu pojawia się ścieżka nawigacyjna, która poprowadzi Cię do pierwszej zawartości rzeczywistości rozszerzonej. Wycieczka kończy się po obejrzeniu całej zawartości. Okruszek zniknie i pojawi się powiadomienie, które przekieruje Cię do następnej wystawy.

2/ Na miejscu lub zdalnie w trybie konsultacji: menu umożliwia dostęp do poszczególnych elementów projektu: prezentacja Muramy z mapą witryny i katalogiem każdej wystawy, prezentacja Caravana Obscura z możliwością rejestracji na zdjęcie warsztatowe, prezentacje artystki Lolity Bourdet, stowarzyszenia Les Cousines i systemu Mondes Nouveaux.

Łącząc technologie przodków i innowacyjne, Lolita Bourdet kwestionuje tu problematykę niematerialności i formatowania współczesnej fotografii, grając na anachronicznym aspekcie obrazów. Kierując percepcję zwiedzających w stronę gramatyki tego, co widzialne i niewidzialne, tworzone są przestrzenie skrzyżowań, które w wyczulony sposób poruszają paradoks mutacji, zachowanie dziedzictwa i pamięć mieszkańców.

(*) Położone na wschód od Paryża Murs à Pêches de Montreuil tworzą labirynt gipsowych ścian zorientowanych z północy na południe, na których drzewa owocowe pocięto na szpalery. Oddając ciepło słońca w nocy, ściany umożliwiają produkcję odmian owoców zwykle zarezerwowanych dla łagodnego klimatu południa Francji. W XVII wieku obszar ten zajmował 320 hektarów i produkował 17 milionów owoców rocznie. Podczas gdy rybołówstwo w Montreuil zyskało światową sławę, w epoce przemysłowej działalność ta stopniowo zanikała, w wyniku czego wiele działek zostało opuszczonych, zanieczyszczonych przez sąsiednie fabryki lub zniszczonych na rzecz rozwoju miast.

W latach 80. społeczność cygańska w Montreuil znalazła schronienie na wciąż pustych działkach, a stowarzyszenia lokalnych mieszkańców prowadziły kampanię na rzecz utajnienia tego terenu. Z pozostałych 35 hektarów ochroną objęte jest obecnie 8,5 ha. Wiele kolektywów ugruntowuje swoją pozycję w dynamice solidarności, szczególnie wokół permakultury i ponownego wykorzystania. Graniczące z miastem Bel-Air tworzą obecnie laboratorium na świeżym powietrzu do eksperymentów ekologicznych, kulturowych i społecznych, ale obecnie nękają je projekty rozwojowe, które niepokoją ich mieszkańców, co jest zwiastunem nieuniknionej gentryfikacji.