Brazylijski kodeks karny – skompilowano. Stale aktualizowana.
advertisement
Nazwa | Código Penal Brasileiro |
---|---|
Wersja | 5.0 |
Aktualizuj | 17 lis 2016 |
Rozmiar | 1 MB |
Kategoria | Książki i materiały źródłowe |
Instalacje | 100tys.+ |
Deweloper | MagicBooks Editora |
Android OS | Android 2.3.3+ |
Google Play ID | ebook.generico.codigo.penal.brasil |
Código Penal Brasileiro · Opis
Brazylijski kodeks karny
Skompilowany. Stale aktualizowana.
----------------------------------
Bardzo przydatne dla prawników, studentów i konkursów.
Funkcje: Wyszukiwanie, powrót do ostatniego punktu czytania, powiększanie, pomniejszanie, stukanie artykułu lub akapitu symuluje zakreślacz
Brazylijski kodeks karny zoptymalizowany do badania przetargów publicznych. Dotknięcie artykułu lub akapitu sprawia, że tekst się wyróżnia. Dużo lepiej i łatwiej niż nauka z piórem i papierem. Spróbuj.
------------------------
Szukasz e-booków? Zapoznaj się z innymi klasycznymi książkami i materiałami do nauki o otwartym konkursie, które opublikowaliśmy w Google Play.
-------------------------------------
Kodeks karny obowiązujący w Brazylii został stworzony dekretem z mocą ustawy nr 2848 z dnia 7 grudnia 1940 r. przez ówczesnego prezydenta Getúlio Vargasa w okresie Estado Novo, z Francisco Camposem jako ministrem sprawiedliwości. Obecny kod jest trzecim w historii Brazylii i najdłużej obowiązuje, poprzednie pochodziły z lat 1830 i 1890.
Pomimo powstania w 1940 r., obecny Kodeks wszedł w życie dopiero 1 stycznia 1942 r. (art. 361).
Kodeks powstał w ramach projektu Alcântary Machado, przedłożonego do prac komisji przeglądowej złożonej z Nelsona Hungrii, Vieiry Bragi, Narcélio de Queiroz i Roberto Liry. Istnieją historyczne odniesienia do współpracy ministra Antônio José da Costa e Silvy oraz, w części recenzji redakcyjnej, do Abgara Renault, ale nie były to bezpośrednie elementy wspomnianej komisji.
Z interpretacji Kodeksu karnego w świetle Konstytucji Federalnej wynikają następujące podstawowe zasady: legalność, rzetelność procesu, winy, szkodliwość, proporcjonalność, indywidualizacja, humanizacja i społeczna wartość kary, subsydiarność, fragmentaryzacja. Wreszcie brazylijskie prawo karne stanowi przeszkodę w obronie jednostki w obliczu represyjnej władzy państwa.
Próbę zastąpienia kodeksu karnego podjęto dekretem z mocą ustawy nr 1004 z dnia 21 października 1969 r., ale krytyka była tak silna, że została znacznie zmieniona ustawą nr 6016 z dnia 31 grudnia 1973 r. Pomimo kilku odroczeń w od początku obowiązywania została uchylona ustawą nr 6.578 z dnia 11 października 1978 r.
Po niepowodzeniu gruntownej przebudowy systemu karnego, 27 listopada 1980 r. powołano komisję, która miała opracować projekt ustawy reformującej część ogólną kodeksu karnego z 1940 r. Komisji tej przewodniczył Francisco de Assis Toledo i jej członkowie byli: Miguel Reale Júnior, Francisco Serrano Neves, Rene Ariel Dotti, Ricardo Antunes Andreucci, Rogério Lauria Tucci i Helio Fonseca.
Na podstawie obrad komisji i zmian legislacyjnych ustawa nr 7209 z dnia 11 lipca 1984 r. wprowadziła poprawki do części ogólnej, które weszły w życie sześć miesięcy po dacie publikacji.
Choć jest to ustawa stosunkowo obszerna, Kodeks Karny (Prawo Karne Podstawowe) nie wyczerpuje wszystkich spraw karnych przewidzianych w prawie brazylijskim. Istnieje nadzwyczajna liczba specjalnych przepisów karnych (dodatkowe prawo karne).
Wzywa do podkreślenia ostatniej zmiany wprowadzonej do Kodeksu Karnego, czyli wydania ustawy 12.015/2009, która dotyczy „przestępstw seksualnych”. Temat został w przeważającej części zmodyfikowany, a niektóre przestępstwa zostały usunięte z kodeksu, a jednocześnie miały własną typizację, np. sztukę. 214, który dotyczył nieprzyzwoitego napaści, który został teraz wchłonięty przez kapitulację artykułu definiującego gwałt.
Skompilowany. Stale aktualizowana.
----------------------------------
Bardzo przydatne dla prawników, studentów i konkursów.
Funkcje: Wyszukiwanie, powrót do ostatniego punktu czytania, powiększanie, pomniejszanie, stukanie artykułu lub akapitu symuluje zakreślacz
Brazylijski kodeks karny zoptymalizowany do badania przetargów publicznych. Dotknięcie artykułu lub akapitu sprawia, że tekst się wyróżnia. Dużo lepiej i łatwiej niż nauka z piórem i papierem. Spróbuj.
------------------------
Szukasz e-booków? Zapoznaj się z innymi klasycznymi książkami i materiałami do nauki o otwartym konkursie, które opublikowaliśmy w Google Play.
-------------------------------------
Kodeks karny obowiązujący w Brazylii został stworzony dekretem z mocą ustawy nr 2848 z dnia 7 grudnia 1940 r. przez ówczesnego prezydenta Getúlio Vargasa w okresie Estado Novo, z Francisco Camposem jako ministrem sprawiedliwości. Obecny kod jest trzecim w historii Brazylii i najdłużej obowiązuje, poprzednie pochodziły z lat 1830 i 1890.
Pomimo powstania w 1940 r., obecny Kodeks wszedł w życie dopiero 1 stycznia 1942 r. (art. 361).
Kodeks powstał w ramach projektu Alcântary Machado, przedłożonego do prac komisji przeglądowej złożonej z Nelsona Hungrii, Vieiry Bragi, Narcélio de Queiroz i Roberto Liry. Istnieją historyczne odniesienia do współpracy ministra Antônio José da Costa e Silvy oraz, w części recenzji redakcyjnej, do Abgara Renault, ale nie były to bezpośrednie elementy wspomnianej komisji.
Z interpretacji Kodeksu karnego w świetle Konstytucji Federalnej wynikają następujące podstawowe zasady: legalność, rzetelność procesu, winy, szkodliwość, proporcjonalność, indywidualizacja, humanizacja i społeczna wartość kary, subsydiarność, fragmentaryzacja. Wreszcie brazylijskie prawo karne stanowi przeszkodę w obronie jednostki w obliczu represyjnej władzy państwa.
Próbę zastąpienia kodeksu karnego podjęto dekretem z mocą ustawy nr 1004 z dnia 21 października 1969 r., ale krytyka była tak silna, że została znacznie zmieniona ustawą nr 6016 z dnia 31 grudnia 1973 r. Pomimo kilku odroczeń w od początku obowiązywania została uchylona ustawą nr 6.578 z dnia 11 października 1978 r.
Po niepowodzeniu gruntownej przebudowy systemu karnego, 27 listopada 1980 r. powołano komisję, która miała opracować projekt ustawy reformującej część ogólną kodeksu karnego z 1940 r. Komisji tej przewodniczył Francisco de Assis Toledo i jej członkowie byli: Miguel Reale Júnior, Francisco Serrano Neves, Rene Ariel Dotti, Ricardo Antunes Andreucci, Rogério Lauria Tucci i Helio Fonseca.
Na podstawie obrad komisji i zmian legislacyjnych ustawa nr 7209 z dnia 11 lipca 1984 r. wprowadziła poprawki do części ogólnej, które weszły w życie sześć miesięcy po dacie publikacji.
Choć jest to ustawa stosunkowo obszerna, Kodeks Karny (Prawo Karne Podstawowe) nie wyczerpuje wszystkich spraw karnych przewidzianych w prawie brazylijskim. Istnieje nadzwyczajna liczba specjalnych przepisów karnych (dodatkowe prawo karne).
Wzywa do podkreślenia ostatniej zmiany wprowadzonej do Kodeksu Karnego, czyli wydania ustawy 12.015/2009, która dotyczy „przestępstw seksualnych”. Temat został w przeważającej części zmodyfikowany, a niektóre przestępstwa zostały usunięte z kodeksu, a jednocześnie miały własną typizację, np. sztukę. 214, który dotyczył nieprzyzwoitego napaści, który został teraz wchłonięty przez kapitulację artykułu definiującego gwałt.