Muhammad Yusuf she'rlari

Атоқли шоиримиз Муҳаммад Юсуф ўзининг беназир қўшиқларга айланган шеърлари билан ўзбек халқнинг беқиёс ҳурматига ва муҳаббатига сазовор бўлган. У ўнга яқин шеърий тўпламларнинг, ўнлаб қўшиқларнинг муаллифи сифатида кенг китобхонлар қалб кириб улгурган.
«Таниш тераклар» (1985, биринчи тўплами), «Булбулга бир гапим бор» (1987), «Илтижо» (1988), «Уйқудаги қиз» (1989), «Ҳалима энам аллалари» (1989), «Ишқ кемаси» (1990), «Кўнглимда бир ёр» (1990), «Бевафо кўп экан» (1991), «Эрка кийик» (1992), «Осмонимга олиб кетаман», «Кумуш», «Кокилингни ким кесди», «Алдов», «Туркман қиз», «Юр, Муҳаммад, кетдик бу ердан», «Ёлғончи ёр», «Қора қуёш» (достон) каби тўпламлар ҳозиргача севиб ўқилади.

Муҳаммад Юсуф «Мен ўз билганимдан қолмадим» шеърида шеър ва шоирликни шундай англайди.

Қувроқ бўл дейишди. Ёлғон ҳам керак,
Жиндак хушомад ҳам, қулоқ солмадим.
Оқни оппоқ кўрдим, қорани - қора
Мен ўз билганимдан қолмадим.

Шоир шеърияти ҳам шундай. Меҳрингизда, қалбингизда қўшиқ бўлиб қолади.