Pałac Aljafería to architektoniczny klejnot sztuki mudejar.
advertisement
| Nazwa | Palacio de la Aljafería |
|---|---|
| Wersja | 1.18 |
| Aktualizuj | 21 wrz 2024 |
| Rozmiar | 155 MB |
| Kategoria | Sztuka i projektowanie |
| Instalacje | 10tys.+ |
| Deweloper | Cortes de Aragón |
| Android OS | Android 8.0+ |
| Google Play ID | es.cortesaragon.visita_aljaferia |
Palacio de la Aljafería · Zrzuty ekranu
Palacio de la Aljafería · Opis
Pałac Aljafería to tysiącletni budynek, który ma fundamentalne znaczenie dla poznania historii Aragonii. Był rezydencją muzułmańskich królów Tajfy Saraqusta, chrześcijańskich królów królestwa i Korony Aragonii, monarchów katolickich; ale był też siedzibą Inkwizycji i koszarami. Od 1987 roku jest siedzibą Cortes de Aragón. Ta mobilna aplikacja poprowadzi Cię przez pokoje, podając szczegóły tego, co możesz tam zobaczyć. Odkryj z aplikacją:
- Wizyta / Trasa do pałacu.
- Wypoczynek w rozszerzonej rzeczywistości.
- Przewodnik audio
- Zdjęcia i filmy z pomnika
-- Wstęp --
Aljafería to między innymi najbardziej wysunięty na północ historyczny pałac muzułmański na świecie. Jej artystyczna złożoność oznacza na przykład znalezienie jednego z najwyższych i najpiękniejszych poziomów sztuki hiszpańsko-muzułmańskiej. Ale jego spuścizna artystyczna na tym się nie kończy, UNESCO wpisało sztukę mudejar Aragonii w 2001 roku na Listę Światowego Dziedzictwa, podkreślając, że Pałac Aljafería jest jednym z najbardziej reprezentacyjnych zabytków tego stylu, który stał się symbolem aragońskiej architektury cywilnej i prawdopodobnie w jednym z obowiązkowych odniesień do historii i kultury Hiszpanii.
Nasi goście, wchodząc do pomnika, odnajdują nie tylko piękne łuki pałacu islamskiego, które kontrastują z imponującą obecnością wieży Troubadour, najstarszej budowli pałacu, tak zwanej, ponieważ była to sceneria romantycznego dramatu, który Pisał Antonio García Gutiérrez zatytułowany „El trovador”, o którym po latach Giuseppe Verdi opracował część opery Il Trovatore; Ale turyści odwiedzają również średniowieczny pałac królów Aragonii, z alfarjes pokrywającymi jego pokoje, lub imponującą salę tronową, zamówioną przez monarchów katolickich, ze spektakularnym złoconym i polichromowanym drewnianym sufitem.
Aljafería doświadczyła różnych wzlotów i upadków, zmian i etapów. Wielu Aragończyków wciąż pamięta jego status koszarowy w XX wieku. Ale po zakończeniu prac restauracyjnych nad pomnikiem w 1998 roku, ponownie jest on żywym i otwartym budynkiem, kulturowym punktem odniesienia, który pokazuje swoją długą historię i domy w jego murach, instytucję reprezentującą wszystkich Aragonczyków w swoim parlamencie, Cortes de. Aragon.
- Wizyta / Trasa do pałacu.
- Wypoczynek w rozszerzonej rzeczywistości.
- Przewodnik audio
- Zdjęcia i filmy z pomnika
-- Wstęp --
Aljafería to między innymi najbardziej wysunięty na północ historyczny pałac muzułmański na świecie. Jej artystyczna złożoność oznacza na przykład znalezienie jednego z najwyższych i najpiękniejszych poziomów sztuki hiszpańsko-muzułmańskiej. Ale jego spuścizna artystyczna na tym się nie kończy, UNESCO wpisało sztukę mudejar Aragonii w 2001 roku na Listę Światowego Dziedzictwa, podkreślając, że Pałac Aljafería jest jednym z najbardziej reprezentacyjnych zabytków tego stylu, który stał się symbolem aragońskiej architektury cywilnej i prawdopodobnie w jednym z obowiązkowych odniesień do historii i kultury Hiszpanii.
Nasi goście, wchodząc do pomnika, odnajdują nie tylko piękne łuki pałacu islamskiego, które kontrastują z imponującą obecnością wieży Troubadour, najstarszej budowli pałacu, tak zwanej, ponieważ była to sceneria romantycznego dramatu, który Pisał Antonio García Gutiérrez zatytułowany „El trovador”, o którym po latach Giuseppe Verdi opracował część opery Il Trovatore; Ale turyści odwiedzają również średniowieczny pałac królów Aragonii, z alfarjes pokrywającymi jego pokoje, lub imponującą salę tronową, zamówioną przez monarchów katolickich, ze spektakularnym złoconym i polichromowanym drewnianym sufitem.
Aljafería doświadczyła różnych wzlotów i upadków, zmian i etapów. Wielu Aragończyków wciąż pamięta jego status koszarowy w XX wieku. Ale po zakończeniu prac restauracyjnych nad pomnikiem w 1998 roku, ponownie jest on żywym i otwartym budynkiem, kulturowym punktem odniesienia, który pokazuje swoją długą historię i domy w jego murach, instytucję reprezentującą wszystkich Aragonczyków w swoim parlamencie, Cortes de. Aragon.
