Ciesz się cyfrowymi kopiami publikacji Prensa Ibérica
advertisement
| Nazwa | KIOSKO PRENSA IBÉRICA |
|---|---|
| Wersja | 6.6.240119 |
| Aktualizuj | 02 cze 2024 |
| Rozmiar | 33 MB |
| Kategoria | Wiadomości i czasopisma |
| Instalacje | 1tys.+ |
| Deweloper | Prensa Ibérica Digital |
| Android OS | Android 7.0+ |
| Google Play ID | es.renr.kioscoLaNuevaEspana |
KIOSKO PRENSA IBÉRICA · Zrzuty ekranu
KIOSKO PRENSA IBÉRICA · Opis
Iberian Press, najlepsze informacje, bardzo blisko Ciebie.
W grudniu 1978 r., symbolicznie zbiegając się z ogłoszeniem hiszpańskiej konstytucji, Prensa Ibérica postawiła pierwsze kroki, grupę mediów komunikacyjnych, która dzięki siedemnastu gazetom i szerokiej obecności w dziewięciu wspólnotach autonomicznych stała się multimedialnym punktem odniesienia dla informacji regionalnych i lokalnych w Hiszpanii.
W tym samym roku Javier Moll i jego żona Arantza Sarasola rozpoczęli uznaną karierę dziennikarskich przedsiębiorców, przejmując Prensa Canaria, do której należała La Provincia i wieczorna gazeta Diario de Las Palmas.
Od tego czasu historia grupy toczy się równolegle z historią demokracji, a jej gazety, w służbie obywatelom, były świadkami najwybitniejszych wydarzeń, jakie miały miejsce w ciągu tych czterech dekad, okresu największego postępu, jakiego doświadczyła Hiszpania.
Założenie Prensa Ibérica jako rodzinnej grupy regionalnych firm komunikacyjnych, które znamy dzisiaj, miało miejsce w 1984 roku podczas udziału w aukcji State Social Communications Media, która umożliwiła ekspansję na terytorium półwyspu poprzez zakup spółek zarządzających La New Spain z Asturia, Levante-EMV z Walencji i Informacje z Alicante.
W 1986 roku Prensa Ibérica kupiła Faro de Vigo, założoną w 1853 roku, wiodącą gazetę prasową w Hiszpanii.
W 1987 roku Prensa Ibérica przeszła pierwszą poważną transformację technologiczną, będąc jedną z pierwszych hiszpańskich grup komunikacyjnych, która włączyła komputery do swoich redakcji.
W 1988 roku powstała La Opinión de Murcia, która jest pierwszą z serii nagłówków o nazwie „La Opinión”, stworzonych w celu konkurowania na terytoriach, na których istniała wieloletnia i głęboko zakorzeniona konkurencja. Ta gazeta stała się w momencie swoich narodzin pierwszą hiszpańską gazetą, która korzystała z nowoczesnych komputerów Macintosh, które zastąpiły maszyny do pisania w redakcjach.
W 1990 roku narodziła się La Opinión de Zamora, która trzy lata później połączyła się z El Correo, dając początek obecnej La Opinión-El Correo de Zamora. Potem pojawiły się La Opinión de Málaga (1999), La Opinión de Tenerife (1999) i La Opinión de A Coruña (2000), a także tygodnik Mallorca Zeitung (2000) i gazeta sportowa Superdeporte (2003).
W 1991 roku Prensa Ibérica nabyła Diario de Mallorca i Diario de Ibiza.
W 1996 roku grupa włączyła język kataloński do swojej sieci prasowej, kupując Diari de Girona. Później, w 2005 roku, gazeta Empordà, aw 2006 roku Regió 7.
W 1999 roku Prensa Ibérica otworzyła się na przyszłość, podejmując kolejne wielkie wyzwanie: stworzenie stron internetowych, które z czasem staną się wiodącymi cyfrowymi gazetami. W tym samym roku grupa wyposażyła się w najnowocześniejsze prasy rotacyjne Mitsubishi i systemy zamykania Muller Martini, aby sprostać wyzwaniom drukarskim XXI wieku.
W 2000 roku zdigitalizowano wszystkie archiwa gazet.
Prensa Ibérica jest obecna na rynku producentów treści audiowizualnych i posiada 26 licencji naziemnej telewizji cyfrowej. Grupa posiada również dwa kanały telewizyjne, Información TV i Levante TV oraz stację radiową 97,7 Radio Levante.
W grudniu 2014 Aitor Moll Sarasola został mianowany CEO.
Dzięki tej operacji Prensa Ibérica stała się wiodącą regionalną i lokalną grupą prasową w Hiszpanii, dodając 25 drukowanych i cyfrowych tytułów w jedenastu wspólnotach autonomicznych i tuzin czasopism.
Przejęcie Grupo Zeta oznacza również włączenie takich magazynów jak Woman Madame Figaro, Stilo, Cuore, Viajar, Cartoon Network, Disney Channel, Neos Kidz czy Like!
W tym samym roku 2019 Prensa Ibérica przejęła również kontrolę nad El Día, wiodącą stuletnią gazetą na Teneryfie i Wyspach Kanaryjskich.
Od samego początku Prensa Ibérica obnosiła się z trzema maksymami: autonomią biznesową każdej ze spółek, niezależnością redakcyjną od władz publicznych i prywatnych oraz bliskością obywateli.
W grudniu 1978 r., symbolicznie zbiegając się z ogłoszeniem hiszpańskiej konstytucji, Prensa Ibérica postawiła pierwsze kroki, grupę mediów komunikacyjnych, która dzięki siedemnastu gazetom i szerokiej obecności w dziewięciu wspólnotach autonomicznych stała się multimedialnym punktem odniesienia dla informacji regionalnych i lokalnych w Hiszpanii.
W tym samym roku Javier Moll i jego żona Arantza Sarasola rozpoczęli uznaną karierę dziennikarskich przedsiębiorców, przejmując Prensa Canaria, do której należała La Provincia i wieczorna gazeta Diario de Las Palmas.
Od tego czasu historia grupy toczy się równolegle z historią demokracji, a jej gazety, w służbie obywatelom, były świadkami najwybitniejszych wydarzeń, jakie miały miejsce w ciągu tych czterech dekad, okresu największego postępu, jakiego doświadczyła Hiszpania.
Założenie Prensa Ibérica jako rodzinnej grupy regionalnych firm komunikacyjnych, które znamy dzisiaj, miało miejsce w 1984 roku podczas udziału w aukcji State Social Communications Media, która umożliwiła ekspansję na terytorium półwyspu poprzez zakup spółek zarządzających La New Spain z Asturia, Levante-EMV z Walencji i Informacje z Alicante.
W 1986 roku Prensa Ibérica kupiła Faro de Vigo, założoną w 1853 roku, wiodącą gazetę prasową w Hiszpanii.
W 1987 roku Prensa Ibérica przeszła pierwszą poważną transformację technologiczną, będąc jedną z pierwszych hiszpańskich grup komunikacyjnych, która włączyła komputery do swoich redakcji.
W 1988 roku powstała La Opinión de Murcia, która jest pierwszą z serii nagłówków o nazwie „La Opinión”, stworzonych w celu konkurowania na terytoriach, na których istniała wieloletnia i głęboko zakorzeniona konkurencja. Ta gazeta stała się w momencie swoich narodzin pierwszą hiszpańską gazetą, która korzystała z nowoczesnych komputerów Macintosh, które zastąpiły maszyny do pisania w redakcjach.
W 1990 roku narodziła się La Opinión de Zamora, która trzy lata później połączyła się z El Correo, dając początek obecnej La Opinión-El Correo de Zamora. Potem pojawiły się La Opinión de Málaga (1999), La Opinión de Tenerife (1999) i La Opinión de A Coruña (2000), a także tygodnik Mallorca Zeitung (2000) i gazeta sportowa Superdeporte (2003).
W 1991 roku Prensa Ibérica nabyła Diario de Mallorca i Diario de Ibiza.
W 1996 roku grupa włączyła język kataloński do swojej sieci prasowej, kupując Diari de Girona. Później, w 2005 roku, gazeta Empordà, aw 2006 roku Regió 7.
W 1999 roku Prensa Ibérica otworzyła się na przyszłość, podejmując kolejne wielkie wyzwanie: stworzenie stron internetowych, które z czasem staną się wiodącymi cyfrowymi gazetami. W tym samym roku grupa wyposażyła się w najnowocześniejsze prasy rotacyjne Mitsubishi i systemy zamykania Muller Martini, aby sprostać wyzwaniom drukarskim XXI wieku.
W 2000 roku zdigitalizowano wszystkie archiwa gazet.
Prensa Ibérica jest obecna na rynku producentów treści audiowizualnych i posiada 26 licencji naziemnej telewizji cyfrowej. Grupa posiada również dwa kanały telewizyjne, Información TV i Levante TV oraz stację radiową 97,7 Radio Levante.
W grudniu 2014 Aitor Moll Sarasola został mianowany CEO.
Dzięki tej operacji Prensa Ibérica stała się wiodącą regionalną i lokalną grupą prasową w Hiszpanii, dodając 25 drukowanych i cyfrowych tytułów w jedenastu wspólnotach autonomicznych i tuzin czasopism.
Przejęcie Grupo Zeta oznacza również włączenie takich magazynów jak Woman Madame Figaro, Stilo, Cuore, Viajar, Cartoon Network, Disney Channel, Neos Kidz czy Like!
W tym samym roku 2019 Prensa Ibérica przejęła również kontrolę nad El Día, wiodącą stuletnią gazetą na Teneryfie i Wyspach Kanaryjskich.
Od samego początku Prensa Ibérica obnosiła się z trzema maksymami: autonomią biznesową każdej ze spółek, niezależnością redakcyjną od władz publicznych i prywatnych oraz bliskością obywateli.
