Glas Javnosti

O GŁOSIE PUBLICZNYM
1 lipca 1874 r. W Kragujevac zapadła decyzja o uruchomieniu gazety „Glas glas javno” pod redakcją Steve'a Milićevicia, a pierwszy numer ukazał się w prasie 12 lipca 1874 r. W tym czasie okazało się, że w naszym kraju nie było ani jednej osoby, która walczy tu z oficjalnym wywiadem, a było już wielu zwolenników, którzy nie mogą zastraszyć swobodnie myślącej inteligencji zorientowanej patriotycznie i powstrzymać ich przed przedstawieniem przyczyn naszego upadku, a także krytycznie monitorować pracę naszej biurokracji, która nauczyła ludzi posłuszeństwa jej „rozwiązaniom”. , „paragrafy”, „nakazy” i „zaproszenia”, które dodatkowo po ojcowsku troszczyły się o ludzi i organizowały je z konstytucją różnych „jurysdykcji”.

Tak było prawie półtora wieku temu. A dwie dekady temu, w kwietniu 1998 r., Radisav Rodic wznowił Głos z prawie tym samym pomysłem - nie bojąc się „biurokracji”, ogólnie władz, aby ujawnić wszystkie swoje bzdury i marifetluki, wszystko w jednym celu, z korzyścią dla obywateli. Tak jak żaden rząd nie lubi słuchać tego, co mówi opinia publiczna, a zwłaszcza krytykujący, tak też nowy Głos od czasu jego założenia został obłożony klipami, sfabrykował miliony grzywien, wysłał liczne inspekcje, bezprawne zajęcie majątku założyciela i prześladowanie policji. Założony w czasach Miloszevicia walczył bezkompromisowo o prawdę, choć ciągle stawiał czoła groźbom prześladowań i zmian reżimu. I w „demokratycznym” czasie, po 5 października, ta sama historia trwała dalej - ponieważ rząd nie toleruje nikogo, kto oddycha jej za szyję, nie mówiąc już o tym, by wskoczyć na nią. Naciski i fikcyjne wymuszenia finansowe stały się jeszcze większe, a nawet twardy „Głos” nie był w stanie wytrzymać tego gwałtownego załamania gospodarczego i po dekadzie został zamknięty. Szczere i podniesione głowy. Ugasili go ci, którzy terroryzowali go w epoce Miloszevicia w latach 1999-2000, czyli PARTII DEMOKRATYCZNEJ.

Dziesięć lat po zamknięciu Głos publiczności powraca jak Phoenix. Jest zwracany i obsługiwany przez tę samą osobę z tego prostego powodu, że jako taki jest potrzebny czytelnikom. Media, z zaszczytnymi wyjątkami, są jak jajka, ta sama pochwała dla władz, te same przekazy niezweryfikowanych informacji, które pokazują, że w Serbii płynie tylko miód i mleko, te same pytania zadawane władzom ...

Przestrzeń medialna domaga się po prostu obiektywnego, bystrego i zaangażowanego medium medialnego, z odważnym i zdolnym zespołem dziennikarzy, którzy będą wykonywać swoje obowiązki zawodowo - ani przez babcię, ani wuja, ale przez sprawiedliwość jedynego boga. Wystarczająco pchając głowy w piasek, dużo apatii i obojętności, będziemy walczyć o prawdę i fakty oraz o dobro nas wszystkich. A wszystko z waszą niezbędną pomocą, drodzy czytelnicy.

SZCZEGÓLNE PRZYCZYNY ODNOWIENIA GŁOSU PUBLICZNEGO

Na przełomie XX i XXI wieku Serbia przeżywała ogromne pokusy: rozpad Jugosławii, wojny domowe, setki tysięcy uchodźców, surowe sankcje gospodarcze, agresja NATO, zajęcie Kosowa i Metohiji, rozpad wspólnoty z Czarnogórą, katastrofalna prywatyzacja, odejście dziesiątek tysięcy młodych ludzi poza krajem ... Rezultatem są miliony zubożałych i zhańbionych ludzi. Satanizowani, uznani za winnych wszystkich zbrodni, oskarżeni o zbrodnie wojenne ... coraz bardziej tracą wiarę w przyszłość i dobrobyt, poczucie przynależności narodowej i wspólnoty. To porażka.
Nieuznawanie oczywistego i samooszukiwania się powstrzymuje nas przed potknięciem się i potknięciem. Nieuznawanie rzeczywistości powoduje, że zachowujemy się nierealistycznie i udajemy, że wszystko jest w porządku. Wiele osób wybiera pasywność, apolityczność i powoli przyzwyczaja się do beznadziejności, ponieważ wydaje im się, że nic więcej nie jest warte.

Uważamy, że warto. Wybieramy walkę. I odniesiemy sukces, ponieważ ludzie nie mówią powodu - trzecie szczęście.