Wiersze Solomósa
advertisement
| Nazwa | Dionysios Solomos Poems |
|---|---|
| Wersja | 1.1 |
| Aktualizuj | 07 sie 2015 |
| Rozmiar | 189 KB |
| Kategoria | Książki i materiały źródłowe |
| Instalacje | 10tys.+ |
| Deweloper | Nick Hatzigeorgiu |
| Android OS | Android 1.6+ |
| Google Play ID | gr.hatzigeorgiu.solomos |
Dionysios Solomos Poems · Zrzuty ekranu
Dionysios Solomos Poems · Opis
Solomósa (gr Διονύσιος Σολωμός, 08 kwietnia 1798 - 09 lutego 1857) był grecki poeta z Zakynthos.
Najbardziej znany jest za napisanie Hymn Grecji (gr Ύμνος Εις Την Ελευθερίαν), z których dwie pierwsze strofy, ustaw muzyki przez Nikolaos Mantzaros, stał się grecki hymn narodowy w 1865 roku był centralną postacią Szkoły Heptanese poezji, i jest uważany za poetę narodowego Grecji - nie tylko dlatego, że napisał hymn narodowy, ale także dlatego, że przyczynił się do zachowania tradycji poetyckiej wcześniej i podkreślił swoją przydatność do literatury współczesnej. Inne ważne wiersze zawierają Ο Κρητικός (Τhe kreteńskiej), Ελεύθεροι Πολιορκημένοι (oblężonego Free) i innych. Cechą charakterystyczną jego twórczości jest to, że żaden wiersz wyjątkiem Hymn Grecji została zakończona, a prawie nic nie zostało opublikowane w trakcie jego trwania.
Dionizy Solomos został nazwany przez wielu „ojca współczesnej poezji greckiej”, że to on, który w początkowych dekadach XIX wieku, rebaptized poezji greckiej w pradawnych źródłach inspiracji i język i dał jej orientację, która została następnie takich wielkich poetów jak Palamasa, Sikelianos i Seferis. „Z Solomos” Zissimos Lorenzatos napisał: „problem z artystycznego wyrazu wchodzi naszego życia kulturalnego, a problem niezależności wszedł do naszego życia narodowego.”
===
Ο Διονύσιος Σολωμός (8 Απριλίου 1798 - 9 Φεβρουαρίου 1857) ήταν Ζακυνθινός Έλληνας ποιητής, περισσότερο γνωστός για τη συγγραφή του ποιήματος Ύμνος εις την Ελευθερίαν το 1823 οι πρώτες δυο στροφές του οποίου έγιναν ο ελληνικός εθνικός ύμνος. Κεντρικό πρόσωπο της Επτανησιακής σχολής, ο Διονύσιος Σολωμός θεωρήθηκε και θεωρείται ο εθνικός ποιητής της Ελλάδας, όχι μόνον γιατί έγραψε τον Εθνικό Ύμνο, αλλά και γιατί αξιοποίησε την προγενέστερη ποιητική παράδοση (κρητική λογοτεχνία, Δημοτικό τραγούδι) και ήταν ο πρώτος που καλλιέργησε συστηματικά τη δημοτική γλώσσα και άνοιξε τον δρόμο για τη χρησιμοποίησή της στη λογοτεχνία, αλλάζοντας ακόμη περισσότερο τη στάθμη της.
Najbardziej znany jest za napisanie Hymn Grecji (gr Ύμνος Εις Την Ελευθερίαν), z których dwie pierwsze strofy, ustaw muzyki przez Nikolaos Mantzaros, stał się grecki hymn narodowy w 1865 roku był centralną postacią Szkoły Heptanese poezji, i jest uważany za poetę narodowego Grecji - nie tylko dlatego, że napisał hymn narodowy, ale także dlatego, że przyczynił się do zachowania tradycji poetyckiej wcześniej i podkreślił swoją przydatność do literatury współczesnej. Inne ważne wiersze zawierają Ο Κρητικός (Τhe kreteńskiej), Ελεύθεροι Πολιορκημένοι (oblężonego Free) i innych. Cechą charakterystyczną jego twórczości jest to, że żaden wiersz wyjątkiem Hymn Grecji została zakończona, a prawie nic nie zostało opublikowane w trakcie jego trwania.
Dionizy Solomos został nazwany przez wielu „ojca współczesnej poezji greckiej”, że to on, który w początkowych dekadach XIX wieku, rebaptized poezji greckiej w pradawnych źródłach inspiracji i język i dał jej orientację, która została następnie takich wielkich poetów jak Palamasa, Sikelianos i Seferis. „Z Solomos” Zissimos Lorenzatos napisał: „problem z artystycznego wyrazu wchodzi naszego życia kulturalnego, a problem niezależności wszedł do naszego życia narodowego.”
===
Ο Διονύσιος Σολωμός (8 Απριλίου 1798 - 9 Φεβρουαρίου 1857) ήταν Ζακυνθινός Έλληνας ποιητής, περισσότερο γνωστός για τη συγγραφή του ποιήματος Ύμνος εις την Ελευθερίαν το 1823 οι πρώτες δυο στροφές του οποίου έγιναν ο ελληνικός εθνικός ύμνος. Κεντρικό πρόσωπο της Επτανησιακής σχολής, ο Διονύσιος Σολωμός θεωρήθηκε και θεωρείται ο εθνικός ποιητής της Ελλάδας, όχι μόνον γιατί έγραψε τον Εθνικό Ύμνο, αλλά και γιατί αξιοποίησε την προγενέστερη ποιητική παράδοση (κρητική λογοτεχνία, Δημοτικό τραγούδι) και ήταν ο πρώτος που καλλιέργησε συστηματικά τη δημοτική γλώσσα και άνοιξε τον δρόμο για τη χρησιμοποίησή της στη λογοτεχνία, αλλάζοντας ακόμη περισσότερο τη στάθμη της.
