Tevbe-i istiğfar duası

tijd voor berouw; Het begint na de zonde in de komende dagen te blijven om verbonden te blijven op elk moment en tekenen van de dood lijkt, het eindigt. Dus, zoals de laatste grens van berouw; levende het einde van de hoop, de verschijning van de tekenen van de dood en de betrokkene zijn laatste ogenblikken.
  Berouw met de mens bevrijd van de zonde en die zonde en onvolmaaktheid die ongerept zou hebben gemaakt alsof er geen verwerking. Ieder mens heeft behoefte aan berouw is een onbetwistbaar feit.